We willen gelukkig zijn. Dat is een complexe en levenslange missie. Yoga maakt zo’n allesomvattend project overzichtelijk met tien aandachtspunten die de ethische basis leggen voor het dat gelukkige, morele leven van een yogi: de yama’s en niyama’s. In mijn boek heb ik uitgebreid uitgelegd dat dit dus mentale oefeningen zijn, die we doen voor onze eigen geestesrust. Geweldloosheid en waarheidsliefde zijn twee voorbeelden.
Maar! Als je in je geest tien dingen oefent, zou dat toch ook vanbuiten te merken moeten zijn? Om iedereen te stimuleren een yogisch leven te leiden, ben ik begonnen de yama’s en niyama’s ook klein te ‘duiden’. Wat doe ik, Rainier, nou eigenlijk bij al tien punten dat voor anderen te zien is? Wat is het kleinste dat je van mij mag verwachten te zien?
De onderstaande punten zijn dus geen vervanging van mijn boek, maar letterlijk ‘voorbeelden’. Het is niet de bedoeling dat je deze dingen klakkeloos overneemt, maar wel dat je zelf nadenkt over wat de buitenwereld eigenlijk merkt van jouw yoga-beoefening. Want als niemand ooit iets aan je merkt, oefen je dan eigenlijk wel? Je weet het antwoord.
Gelukkig werkt het omgekeerd ook: als je nou eens gaat rondbazuinen wat je oefent, zoals we dat elk jaar in januari doen met goede voornemens, dan wordt de kans iets groter dat je het ook echt doet. Alleen al omdat je er met anderen over praat waardoor het gaat en hopelijk blijft leven. ‘Hoop’ haalt het natuurlijk niet bij ‘discipline’ dus dat kun je ook nog overwegen. Ok? Gaat ie.
Beperkte beoefening van de yama’s en niyama’s die al een groot effect zou moeten hebben op je leven, en die voor andere mensen te zien is:
Yama 1, Geweldloosheid: Neem geen gif in. Drink geen alcohol, rook niet en gebruik geen drugs.
Yama 2, Waarheidsliefde: Spreek de waarheid in ieder geval tegen je geliefde mensen. Want, als zij de waarheid niet verdienen, wie dan eigenlijk nog wel?
Yama 3, Niet-Stelen: Betaal je aandeel in alle activiteiten die je vrijwillig onderneemt. Wacht niet tot je vrienden de rekening oppakken. Altijd op het juiste moment even weg zijn, is ook stelen…
Yama 4, Nader je Essentie: Wees open en eerlijk in je liefdes-, fysieke en vriendschappelijke relaties, en tegen jezelf, over wat je nodig hebt en wat je hebt te geven.
Yama 5, Niet-Verzamelen: Hoe vaker je zegt: "Nee, dank je, dit heb ik niet nodig," hoe minder je zal verzamelen.
Niyama 1, Zuiverheid: Al beoefen je de yama's hiervoor nog zo goed, je maakt altijd fouten. Maak een schone lei door sorry te zeggen.
Niyama 2, Tevredenheid: Op ieder moment is er iets om tevreden over te zijn: praat daarover!
Niyama 3, Discipline: Ga elke goeie dag op je mat staan voor je yoga practice; dat is het moeilijkste. Als je er eenmaal staat, is er vaak vanalles mogelijk.
Niyama 4, Zelfstudie: Cultiveer je gedachten door iets essenteels te zeggen tegen jezelf. Als jij je gedachten niet stuurt, doen je hersenen het zelf en dat is niet altijd ideaal. Dus: vind en gebruik je mantra.
Niyama 5, Overgave: Focus totaal op je werk en niet op het resultaat waarop je hoopt, want dat komt niet tot stand door eraan te denken of erover te praten. Laat alle uitingen van hoop en andere toekomstvoorspellingen achterwege en ga op in wat je moet doen.
"We need Easter as much as ever." Zo sprak de koningin van Engeland. Anderen hebben echt de woonboulevard nodig. Of natuurlijk elkaars aanwezigheid en warmte, want anders zijn we zo éénzaam. Dat is niet leuk.
Gevoelens en gedachten die opborrelen uit ons geheugen of door de zintuigen worden gevoed, nopen ons ertoe iets te willen. Als het willen maar storend genoeg wordt, dan noemen we het 'nodig hebben', zodat iedereen op de hoogte is van wat er moet gebeuren. "Bier en wijn op een terras in de zon, anders is het toch geen leven!" Zo sprak de toekomstige ic-patiënt met overgewicht en suikerziekte.
Het zal niet iedereen verbazen, maar Pasen is - van oudsher - een christelijke feestdag. Dat betekent dat het iets te maken heeft met Christus, bij sommigen bekend bij zijn voornaam. Jezus was een figuur waarin je zonder veel moeite de eigenschappen van een vergevorderde yogi kan herkennen, en dan heb ik het niet over fakir/timmerman-trucs met spijkers in een houten balk.
Probeer je eens te herinneren of je hebt gelezen wat Jezus nodig had. Hij zei niet: "Als de kinderen niet tot mij komen, voel ik me best wel kut." Wat hij ook niet zei was: "Ik heb het gewoon nodig om met alle apostelen in de buitenlucht te zijn. Heerlijk wandelen en socializen en genieten." Als hij het wel heeft gezegd, dan hebben zijn volgelingen het niet opgeschreven omdat het niet de kern van zijn boodschap was. Jezus was een kei in het niet-verzamelen, tevredenheid en overgave, zo blijkt uit hun verhalen.
Op een gegeven moment verandert hij wel een partij water in wijn. Niet om zelf te zuipen te hebben, maar omdat er toen ook al een heel volk was dat zonder wijn geen trouwfeest van de liefde kon vieren. Want vreugde komt uit een fles. En als er geen fles is, kun je maar beter Jezus uitnodigen. Zijn vader hoef je niet speciaal te vragen om te komen, die is altijd overal, maar niet bereid om steeds van water wijn te maken, of paaseieren van Coronavirussen.
We kunnen wel afleiden wat Jezus nodig had. Alles wat hij deed vond hij blijkbaar noodzakelijk: melaatsen genezen, vissen met de jongens, heilige huisjes omver werpen. Maar klagen over onvervulde behoeftes deed hij niet echt. Hij riep maar één keer in zijn leven "Mijn god, waarom heeft gij mij verlaten." Maar dat is vragen naar een reden, niet naar een andere uitkomst van de in gang gezette kruisiging. Dat vind ik knap.
De moraal van het verhaal? Zet eens niet te laag in als je jezelf laat kennen. Klaag pas aan het kruis over wat je nodig hebt maar mist. Al kun je het dan misschien ook achterwege laten als bekroning op je levenswerk van tevredenheid. Laat je eens mythisch inspireren door Jezus; dan blijkt slechts één paar sandalen voldoende. Pas als je stopt met praten over wat je nodig hebt en mist, ontstaat de mogelijkheid om te waarderen wat er wel is. De schoonste, helderste, meest gezonde paaslucht in decennia! Hoewel... paaslucht... Jezus heeft in zijn korte leven nooit Pasen gevierd. Toen hij op de eerste paasdag ooit met bovenmenselijke kracht de steen van zijn graf schoof, dacht hij misschien eenvoudig: lucht!
Het laatste NRC-artikel over meditatie behandelt natuurlijk weer de Hollandse vacuümvariant. De traditie wordt van leeghoofd op leeghoofd doorgegeven: alleen leegte geeft vrede en inzicht, dus effe lekker de kop leeg... Maar is je maag leegpompen na teveel en verkeerd eten het summum van verstandige voeding? Waarom dan, wordt het hebben van ongewenste gedachtepatronen altijd gefixt met een leeg hoofd en niet-denken?
Wat als al die krantenartikelen worden geschreven door geïnteresseerde beginners die ons altijd weer hun net geleerde meditatiekleuterschoolwijsheden willen bijbrengen, waardoor we nooit iets horen over een volwassen meditatie practice? In mijn yogastroming is relatieve geestesrust juist een vereiste vóór concentratie-meditatie. Nemen andere mensen genoegen met slechts een leeg hoofd of hebben ze nooit gehoord van een beter idee dan leegte?
Wat als je altijd je gedachten wijs zou kiezen en je gedachtenstroom gedisciplineerd zou richten en daardoor 'vol' zou zijn? Wat als we dat lastige proces 'concentratie' noemen en het gelukkige resultaat 'meditatie'? Wat als over dat proces, jezelf en je objecten van focus heel veel te leren en ontdekken valt? Nou, dan heb je bijvoorbeeld onze yogastroming: Yoga Universalis.
Als je direct meer kennis wilt dan de gemiddelde krantenlezer en -maker dan kun je gewoon Wikipedia openclicken om te zien dat er veel verschillende meditatiemethodes zijn die om verschillende redenen worden gedaan en naar verschillende doelen willen leiden.
NRC-artikel
Wikipedia: https://nl.wikipedia.org/wiki/Meditatie
Dit blog is een reactie op dit artikel in de New York Times.
Ik raakte bij een benzinestation aan de praat met de kassière. Via een verhaal over haar fysieke klachten kwam het gesprek op mijn yogalessen. Ze had nog nooit yoga gedaan, maar haar eerste vraag over het eventueel volgen van lessen was: "En is er dan ook iets... dat ik het dan zelf kan gaan geven?" Ze wilde dus al lesgeven voordat ze ooit leerling was geweest. Dat is alsof je voor het eerst bij een reisbureau een vliegreis boekt en vraagt of je dan ook binnenkort piloot kan worden. Dat klinkt absurd, maar de yogaversie van die vraag wordt mij regelmatig gesteld.
Daarom geloof ik alles dat in het bovenstaande krantenartikel staat. De mensen met het geld en interesse zijn er, dus ontstaat er een industrie die dat gat aan behoeftes vult. Er worden trainingen van duizenden euro's verkocht aan mensen die nooit les zullen geven. Op z'n best is zoiets voor de cursist een verdieping van kennis en vaardigheden, of een manier om een tijdje in een droom te leven; op z'n slechts is het platte commercie die wordt losgelaten op mensen met oprechte interesses, door figuren die alleen in yogaclichés kunnen praten omdat ze te veel tijd kwijt zijn aan hun echte werk: meer omzet draaien.
Toen ik zelf aan mijn opleiding begon, voldeed ik aan de zinnige eis die werd gesteld: 3 jaar yogaleservaring, 2 lessen per week, bij een gediplomeerd docent. Van de 40 mensen die toegelaten bleken te zijn, waren er misschien nog 3 die dat ook hadden gedaan, de rest bij lange na niet. Er waren zelfs mensen die pas een paar weken yoga deden. Maar blijkbaar was het voor de school geen probleem om 1500 euro aan te nemen van zo'n 36 mensen die niet aan de toelatingsregels voldeden. De helft van de leerlingen was al afgevallen voor het trainingsjaar half voorbij was. Buit binnen, zwakke broeders en zusters geofferd voor de goede zaak.
Yoga Universalis werkt met een ander systeem. Sinds dit jaar nodig ik mensen uit om een training te volgen, waarvoor je pas hoeft te betalen als je al je onderwijs hebt gevolgd en echt wilt gaan lesgeven. Je loopt dus geen enkel risico. Ik bied dat alleen aan mensen aan die ik vertrouw en waarvan ik denk dat ze daadwerkelijk de kwaliteiten hebben om (ook fysiek) les te geven. Dat kan ik alleen inschatten na jarenlang contact in de yogalessen. Daardoor heb ik pas twee echte teacher trainees. Dat is geen industrie. Wel inhoud en kwaliteit. Geen bloembollenveld voor productie, maar een paar mooie orchideeën van hoge kwaliteit. Hoge kwaliteit, omdat mijn trainees eerst leerling wilden zijn. Dan leer je iets. Voor mensen met kennis en kunde wordt lesgeven vanzelfsprekend.
Het is niet het doel van ons leven om te blijven ademhalen, maar het doel van ademhalen is wel om te blijven leven. Een middel moet niet worden verward met een doel. Zo is het niet het doel van yoga om beter te worden in de yogahoudingen. Het doel van de yogahoudingen is om beter te worden in yoga. Maar wat is yoga en hoe word je daar beter in door yogahoudingen te doen?
Yoga is een praktische filosofie die bestaat uit acht stappen die leiden naar een lichter en vrediger leven. Maar om de lengte en reikwijdte van dit artikel beperkt te houden, zal ik alleen de eerste stap van yoga bespreken. Het is redelijk om aan te nemen dat als het doen van yogahoudingen bijdraagt aan het beter worden in de eerste stap van yoga, het ook bijdraagt aan yoga in het geheel. Zoals het beginnen aan een wandeling bijdraagt aan de wandeling voltooien.
De eerste stap staat bekend als ‘yama’ en bestaat zelf uit vijf punten; een extra reden waarom deze stap meer dan voldoende stof tot nadenken biedt:
1.1 Geweldloosheid
1.2 Waarheidsliefde
1.3 Niet-stelen
1.4 Naderen tot de essentie
1.5 Niet-verzamelen
Yogahoudingen doen, helpt dus bij het verwezenlijken van deze vijf punten.
1.1 Je asana-practice (het uitvoeren van je yogahoudingen) is onmisbaar voor je oefening van geweldloosheid. Want iedere yogahouding, en zelfs elke beweging in ons leven, heeft de potentie om ons schade te doen. Verstandig leren omgaan met dit risico is een vorm van geweldloosheid. Wanneer we alle bewegingen die menselijkerwijs mogelijk zijn uitvoeren tijdens onze practice, trainen we om geweldloze gedachten en beslissingen te maken. We proberen daarmee om dagelijks de bewegingen te maken die goed voor ons zijn, op de juiste manier en zo vaak als prettig uitdagend is. We proberen te herkennen wanneer bewegingen niet goed voor ons zijn en deze te vervangen of weg te laten.
Het is gemakkelijk om het eens te zijn over het nut van zulke geweldloosheid, maar het vraagt dagelijkse, aandachtige oefening om er daadwerkelijk beter in te worden. Voordat geweldloosheid in al zijn breedte en diepte zijn plaats in je denken inneemt, mag het beginnen als een overzichtelijke oefening in hoe je met jezelf omgaat op je mat. Word je er beter in op de mat, dan kun je er op alle vlakken in je leven beter in worden. Bovendien ken je dan de voordelen van geweldloosheid uit ervaring.
1.2 Geweldloze beslissingen over wel of niet voorover- dan wel achteroverbuigen of hoe ver, worden niet gemaakt in een vacuüm zonder informatie. De oefening van waarheidsliefde begint op de mat met voelen wat de werkelijke, ware staat is van je lichaam, geest en ademhaling op een gegeven moment in een bepaalde houding. Zonder deze focus op wat er werkelijk aan de hand is, is er geen geweldloosheid mogelijk. Onze oefeningen zijn uitdagend omdat ze een tot waarheidsliefde dwingend ritueel willen zijn. We worden niet beter in yoga, waarheidsliefde in dit geval, door er een keer over te lezen. Het moet dagelijks geoefend worden. Een yogahouding aanpassen of weglaten door te leren luisteren naar een terugkerend pijntje is een voorbeeld van hoe je via waarheidsliefde op je mat beter wordt in yoga, maar een nieuwe, moeilijkere houding proberen als je je sterk en fit voelt ook.
1.3 Niemand wil een dief zijn, maar stelen van onze gezondheid is niet zelden ons dagelijks werk. We stelen van onze gezondheid door te weinig te bewegen of te eenzijdig. Of we stelen van onze gezondheid door te veel, te vaak of te onaandachtzaam te bewegen. Een dagelijkse asana-practice is een steeds terugkerende poging om de balans te vinden tussen inspanning en ontspanning, om in een ervaring van totaal welbevinden te komen, en daar steeds beter in te worden. Door te oefenen om niets te willen stelen van onszelf via onze asana-practice, leren we de waarde van wijze, gebalanceerde actie, van eenvoudig dat werk doen dat goed is. Goed, omdat het de ware, geweldloze intensiteit heeft die we nodig hebben. De yogahoudingen waaruit zulk werk bestaat, nemen niets van ons af wat we niet kunnen missen en hebben enkel voordelen.
1.4 Wat is je essentie? De oefening om te naderen tot je essentie vraagt je hierover na te denken. Wat we in ieder geval allemaal in essentie zijn, is een mens. Niet enkel een brein in een hoofd en ook geen robot die alles maar moet aankunnen. Wat een eenvoudig mens in ieder geval nodig heeft, is gezondheid. Gezondheid kan niet volgen uit lamlendigheid of overijverigheid. Gezondheid is essentieel, en een dagelijkse, geweldloze, waarachtige bewegingsroutine ondersteund je gezondheid.
Via je asana-practice word je beter in het herkennen van wat voor jou essentiele activiteiten zijn. Doordat je je dagelijkse practice doorgaans alleen uitvoert, kun je er bijvoorbeeld ook achterkomen dat je momenten van afzondering en bezinning nodig hebt om je weer te richten op wat voor jou essentieel is. Zo is je dagelijkse oefenmoment ook een tegengif tegen de waan van de dag of de ongewenste invloed van anderen. Die beweging naar binnen, met de aanname dat wat jij als essentieel ervaart jouw aandacht verdient, draagt bij aan zelfacceptatie en dus mentale vrede.
1.5 Het is onmogelijk om te veel gezondheid te verzamelen. Het is daarentegen heel goed mogelijk om te veel of te moeilijke yogahoudingen te willen doen. Door elke dag de verlokkingen van het verzamelen van onnodige of schadelijke yogahoudingen te weerstaan, worden we beter in yoga. De oefening van het niet-verzamelen vraagt ons: wat heb jij écht nodig? Denk daar eens over na. Als het antwoord is: ik heb het nodig om mezelf elke dag geweld aan te doen door niet naar mijn lichaam te luisteren en daardoor mijn gezondheid te stelen en in essentie ongelukkig te zijn, realiseer je dan dat je nog moet beginnen aan yoga. Zonder aandacht bewegen ter glorie van een nieuw record gemeten in seconden, kilo’s, meters of een ander nummer is geen yoga.
Yogahoudingen zijn er dus om beter te worden in yoga, niet andersom. Ons leven kan totaal veranderen door het dagelijks beoefenen van slechts deze eerste stap, de bovenstaande vijf punten, in onze asana-practice. Als we erin slagen om dagelijks op de mat de beste versie van onszelf te zijn, dan is het ook mogelijk om met oefening je yoga-practice uit te breiden tot buiten de mat.
Als we zeggen dat we yoga doen, moeten we deze vijf oefeningen aangaan als een grote gelofte. Een gelofte met zoveel gewicht, dat we er steeds naar terugkeren, zelfs wanneer we een tijdlang zijn vergeten dát we oefenden. Willen we permanent baat hebben van yoga dan kunnen we niet wachten op het nieuwe jaar, zoals bij een mislukt goed voornemen. De gelofte om de yama’s te beoefenen is het ware begin aan yoga. Een wekelijkse yogales is een goed begin, maar je eigen practice is onvervangbaar. Dit leren willen, vervolgens willen doen, en uiteindelijk daadwerkelijk doen, is het kenmerk van een yogi in wording.
Hoe minder de gedachte ons bevalt dat we deze oefeningen een leven lang consequent zullen moeten aangaan, hoe harder we hen nodig hebben. Als je verzet voelt, bedenk dan het volgende: word je beter van deze zaken niet oefenen of van het omgekeerde oefenen? Is zelfs een klein beetje sturen op de snelweg niet beter dan helemaal niet sturen of rechtstreeks de vangrails inrijden? Sturen heeft geen nadelen, het stuur loslaten of crashen wel. We handelen toch, op ieder moment in ons leven, dus waarom niet gelijk vanuit onze principes? Als dat een nogal groot project lijkt, begin er dan aan op je yogamat.
Lees meer over yoga in 'Eenvoudig worden is ingewikkeld'.
Dr. Stine Jensen maakt een goed punt in haar NRC-bijdrage ‘laat je niet hersenspoelen’: enge yogagoeroes zijn eng. Aan het bestaan van pussy-grabbers twijfelt niemand. Ook in yogaland misbruiken gevallen goeroe’s vrouwen die in de rij staan om mentaal en fysiek alle kanten op te buigen. Waak dus ook voor de ‘spirituele’ man met macht.
Jensen is zelf een voorbeeld van een nog breder probleem. Want elke enge goeroe is slechts een eenzame zonderling als hij geen enge volgelingen heeft. Yogabeoefenaren leveren zichzelf massaal uit aan figuren met de vreemdste denkbeelden en betalen daar grof voor. Duizenden euro’s voor een retraite bij een leraar die je niet kent, is niet bijzonder. Het kan de beste overkomen, blijkbaar. Nadat Jensen “zo’n 20 jaar op de universiteit had rondgehangen” (Go East, Ambo|Anthos 2015) verruilde zij die voor een opleiding tot Kundalini-docente. Dat is een yogastroming die zijn naam krijgt van een denkbeeldige energie: kundalini dus. Deze ligt zogenaamd opgerold in het bekken en moet met technieken omhoog gebracht worden langs de chakra’s, wat dat ook zijn. (De definities van denkbeeldige objecten verschillen nogal, ziet u.) Hoe dan ook, dat verheffen zou verlichting in de hand werken. Van iemand met 20 jaar academische ervaring verwacht ik meer scepsis en realiteitszin en niet dat ze een opleiding antiek, Oosters bijgeloof volgt.
Haar verhaal over haar psychotische ervaring na het eten van al dan niet gedrogeerde nootmuskaatkoekjes (maar zeker slaap- en voedseltekort) illustreert dat ze de lijn van oorzaak naar gevolg soms gemakzuchtig trekt. Ik raak zelf al ontregeld na één nacht slecht slapen, geen koekje voor nodig. In hetzelfde stuk signaleert ze die gemakkelijke tendens expliciet: “als de dingen goed gingen, schreef ik dat vaak toe aan yoga. Ging het minder, dan had ik gewoonweg niet genoeg gemediteerd.” Met zulke gevolgtrekkingen moet je op de universiteit niet aankomen, vrees ik. Maar, in haar verdediging, magisch denken is gemeengoed.
Yogafilosofie roept al tweeduizend jaar op tot het uitwieden van onwetendheid, maar de stroming staat in de praktijk bol van de aperte nonsens. Om een tegenwicht te bieden, vraag ik ‘welke energie bedoel jij eigenlijk?’ als mijn yogaleerling ‘energie’ zegt. En als hij zegt ‘maar, alles is energie’, dan zeg ik: ‘en de hele zee is van water, maar wat weet je nu echt over de zee door dat te zeggen?’ En, ‘waarom denk je dat het leven beter wordt als je stopt met denken? Zou je niet liever gewoon andere gedachten hebben?’ Een groot deel van de yogabezoekers maakt de wereld veel ingewikkelder dan hij al is. Ze doen dat alleen, voordat ze ooit in een yogastudio zijn geweest.
De titel van mijn yogaboek uit 2017 is mede daarom ‘Eenvoudig worden is ingewikkeld’. Het leven ís ook ingewikkeld, en yoga ook. In mijn boek staan gelukkig wel zestien klassieke oefeningen die het leven wat eenvoudiger maken. Mensen kennen daarvan ‘meditatie’, al kunnen veel beoefenaren niet eens uitleggen wat ze concreet doen. Een andere is ‘overgave’, waarvan Jensen zegt dat het “haaks staat op autonomie”. Een definitiekwestie.
Mijn oefening van overgave is het werken om het werken, zonder een beloning te verwachten. Bijvoorbeeld wel je yogahoudingen doen, maar niet verwachten dat je lichaam een gefantaseerde staat van perfectie zal bereiken. Bewegen is immers goed voor je. Vastklampen aan targets wat minder. Dat is overgave: wel iets ondernemen, maar de waardering uit de actie zelf halen, omdat het de juiste is. Dat maakt je meer autonoom! Want er is niemand meer nodig om jou te belonen. Overgave is dus een mentale modus van waaruit we oefenen te handelen.
Wat Jensen en vele anderen (“uit het hoogste segment van de samenleving”…) overkomt, is misschien het volgende: Ze maken in een yogales iets nieuws, moois en veelbetekenends mee. Zoals aandacht voor je lijf op een niet-seksuele, geneeskundige of sportieve manier, of de realisatie dat je niet je gedachten bént, maar ze hébt. Op zich wezenlijke zaken. Door zo’n positieve ervaring krijgt de yogaleraar een zweem van autoriteit. Als leerling en leraar beiden weinig kritisch zijn, ontstaat vervolgens het verschijnsel dat yogadocenten werkelijk alle onzin van de afgelopen tweeduizend jaar recyclen. Elk obscuur weetje uit elke obscure tekst of zelfs gewoon van horen zeggen en vermengt met Facebook-tegeltjeswijsheden. Zo verkopen ook lieve mensen met de beste bedoelingen onzin.
Jensens artikel signaleert dus één valide probleem, dat van de enge yogaleraar, maar is een uiting van een ander: dat van de goedgelovige en bijgelovige yogaleerling. Er is onder de bevolking nauwelijks expertise over yoga. Hersenspoelen, die enge term van Jensen, is bijna de definitie van goede yoga, als je maar de onzin eruit spoelt. ‘Sapvast’ de geest een maand door het lezen en kijken van enkel non-fictie. Ook al zie je in duizend Netflixseries mensen met speciale krachten, het is niet echt. De goede wetenschapper en de echte yogi hebben dezelfde basis: een kritische, heldere geest.
The following attempt at clarifying chakra’s was posted in a blog called ‘demystifying yoga’ by a man naming himself a true guru: Sadhguru. A statement that many tens of thousands of followers agree with. He was voted one of the most powerful Indians in 2012. Yet, I have a hard time recalling something more mystifying.
My text is bold. His original text is not.
The Seven Chakras And Their Significance (Because their significance is not self explanatory)
Sadhguru tells us about the chakras or junction points of nadis, and explains the significance of the fundamental seven chakras.
________________________________________
Blog Home » Yoga & Meditation » Demystifying Yoga
Jan 21, 2013
Sadhguru: There is too much of chakra talk going on everywhere. (Which is why he will continue talking about them at some length?) Especially in the West, wherever you go, there are “wheel alignment centers” where they “align” your chakras and this and that. From yoga studios to chiropractics, everybody is talking about it these days. That has become the fashion. (Indeed.)
There are 114 chakras in the body. (Who did determine this and how?) There are many more, (Again: who did determine this and how?) these are the major ones. (What’s the difference between major and minor ones?) You can see them as 114 junction boxes or confluence of nadis. (I’m sure he’ll explain that later… Ah, no he won’t.) These junctions are always in the form of triangles. (Because you checked every chakra in the history of the universe? Or because you know why this happens to be so? And how is a triangle a junction or a junction a triangle?) Because it embodies (how?) movement (of what?) from one dimension (which one?) to another, (what other?) it is referred to as a “chakra,” which means “wheel” or “circle,” but it is actually a triangle. (That seems like an odd choice of words then. Also: how did you determine ‘it’ is a triangle?) Out of these 114, two are outside the physical body. (But in the first sentence of this paragraph you said they were all in the body? Confused already?) Of the remaining 112, only 108 can actually be worked upon, the remaining four just flower as a consequence. (Cool… Flowering triangles…)
The number 108 has manifested in the human system because it is a significant number in the making of the solar system. (Uhm, you know mankind invented numbers, right? Like, a few billion years after the ‘making’ of the solar system.) The diameter of the sun and the distance between the earth and the sun is 108 times. (If you’re rounding the numbers to make 108 look significant for some reason, yes. 149.600.000 km / 1.392.684 km = 107,41 ) The diameter of the moon and the distance between the earth and the moon is 108 times. (Are you using 405.400 km for when the moon is far away or 362.600 km for when it’s close? Because they can’t both be right, right? Anyway, it’s either 116 or 104. And, no, 108 isn’t even the middle of that.) The diameter of the earth and the diameter of the sun is 108 times. (Sorry dude 1.392.648 / 12.756 = 109) And hence, 108 is significant in various spiritual practices. (And hence, it must be spiritual to get the facts wrong. Try some Sadhgoogle?)
The seven fundamental chakras (Because 107 of the 114 chakra’s have no significance and will be ignored already?)
The seven fundamental (why fundamental?) chakras are known as muladhara, which is located at the perineum, the space between the anal outlet and the genital organ; (Because you can smell it to be so, or what?) swadhisthana, which is just above the genital organ; (Because you feel a little tingle there occasionally, or what?) manipuraka, which is just below the navel; (Where there’s a hole there’s a chakra, or what?) anahata, which is just beneath where the rib cage meets; (why not…) vishuddhi, which is at the pit of the throat; (How can I tell?) ajna, which is between the eyebrows; (Hence, nay hair shalt groweth th're…) and sahasrara, also known as brahmarandra, which is at the top of the head, where when a child is born, there is a soft spot. (I’ll take your word for it, as you seem like a reasonable fellow…)
We can speak in terms of lower and higher energy centers, (what kind of energy? And what makes its ‘centers’ high or lower?) but such language is often and too easily misunderstood. (So, just explain what energy then. People make atomic bombs and solar panels. We can understand all kinds of energy.) It is like comparing the foundation of a building to the roof. The roof is not superior to the foundation. The foundation of the building is more basic to the building than the roof. (Ah, you’re explaining the ‘higher’ and ‘lower’ with a metaphor now, because you cannot talk about the actual thing?) The quality, life span, stability and security of the building depends to a large extent on the foundation rather than the roof. But in terms of language, the roof is higher, and the foundation is lower. (So there’s two kinds of energy centers of a undisclosed energy, that we cannot understand because you choose to not attempt to explain them after you claimed their existence? How smart do you think you are? And how dumb do you think other people are?)
If your energies (There’s more than one energy, apparently…) are dominant in muladhara, then food and sleep will be the most dominant factors in your life. (How is this tested? Or do you just like to say that your muladhara is dominant when you simply feel hungry? What is gained by this way of speaking?) Chakras have more than one dimension to them. (I’d first like you to make it apparent that they even exist before you load more claims on top of each other.) One dimension is their physical existence, but they also have a spiritual dimension. (If you know what he means...) This means (ah!) that they can be completely transformed. For example, if you bring the right kind of awareness, the same muladhara that craves food and sleep, can become absolutely free from the process of food and sleep. (So this physical-spiritual triangle - because it IS a triangle… - you associate with the craving of food and sleep, can become completely disassociated with exactly that? It seems hard to keep track of your chakra’s that way. And that happens just with the ‘right kind of awareness’ eh? At least that is obvious...)
(Let’s make some more claims, just because, as a ‘true’ guru, we can…)
The Kshetras
These chakras have a manifestation in the body and they also have a subtler manifestation. (You must be incredible sensitive, because I haven’t even found the coarse, bodily chakra’s yet!) These manifestations are called kshetras. Kshetra means a place where someone resides. (But no one’s home?) You may be here, but your residence is somewhere else. (I knew it!) Just like that, there are kshetras that are external ones, called bahya kshetras, and there are internal ones called antar kshetras. There is a home and a holiday home! (Awesome! Holiday home! Who doesn’t want that! Yeah. So… External and internal to what? Are they fundamental? Are they significant? I think so, right...?)
When you are at home, you will be one way. Generally, the mundane occupies your time and life – cooking, cleaning, fixing – most of your time goes in this. (Actually, I tend do think and read a lot about yoga philosophy.) When you go to your holiday home, even though there is cooking, cleaning and all the other things, the mundane does not occupy the whole of you. It is a more exuberant existence. A home in the mountain is supposed to be more exuberant existence, though it may be physically more taxing than being at home. Being at home is easier. Many people have given up and just stay at home because it’s easier. The reason why you went to another home away from home is you still want to know the coziness of a home, you don’t want to stay in a hotel, but you want a more exuberant existence. (Where are we going with all of this?) The Creator provided for all that. (who?) You can be in the antar kshetra, not so vibrant and just sleeping, or you can be in the bahya kshetra. Any time you want to go back home, it’s not a problem, you can always step back. (I do... I want to go home… Badly...)
The second chakra is swadhisthana. (O! Are we doing them all? I still have questions on the first one…) If your energies are dominant in swadhisthana, pleasures will be most dominant in your life – you seek pleasures, you enjoy the physical reality in so many ways. (I’ve met some people like that... Maybe these chakra’s do exist…) If your energies are dominant in manipuraka, (Third one? You seem to be wrapping things up rather quickly all of a sudden.) you are a doer; you can do many things in the world. If your energies are dominant in anahata, you are a very creative person. If your energies are dominant in vishuddhi, you become very powerful. If your energies are dominant in agna or if you attain to ajna, then intellectually, you are realized. Intellectual realization gives you peace. (Would that it were so simple.) Experientially it has not happened yet but intellectual realization has come to you, which brings you to a certain state of peace and stability within yourself irrespective of what is happening outside of you. Once your energies (All of them…) hit sahasrara, simply like crazy you are ecstatic. (But only ‘like’ crazy… Not really crazy…) There is no external stimulant, there is simply no reason, but you are ecstatic simply because energies have touched a certain peak. (And that’s just how that works… Can’t argue with any of that…)
Falling upwards
Fundamentally, any spiritual path can be described as a journey from the muladhara to the sahasrar. This journey is an evolution from one dimension to another; these are just seven different levels of intensity. (So, food, pleasure, doing, creativity, power, intellect and ecstasy are just seven different levels of intensity of the triangles along the spiritual path from one dimension to another…? I got you man, I got you... It’s such a complete package, eh? How did you make that all up!? Why!?)
To move your energies from muladhara to ajna, there are many spiritual processes and several ways, (None of which we shall mention here, because you can’t be interested in those if you stuck around until here, right…?) but to move from ajna to sahasrara, there is no path. (nawww…) There is no particular way. (That really is a shame… Oh wait he changes his mind, there is a particular way!) One has to either jump or fall into a bottomless pit. (That’s the way: you may choose to fall or jump. But first find a pit like that.) This is called “falling upward.” In yoga, they say unless you are willing to fall upward, you won’t get there. (Well, you did make some excellent, excellent points, and I do trust your claims, insights and theories… I feel like I should make that jump... or fall... that particular way you just said that wasn’t there…)
This is why so many so-called spiritual people (yeah, those ‘so-called spiritual people’…) have come to the conclusion that peace is the highest possibility – because they got stuck in agna. Peace is not the highest possibility. You can become ecstatic, so ecstatic that the whole world becomes a big joke in your understanding and experience. Everything that is dead serious for everybody is just a joke for you. (I truly believe you have realized this quality. I do. I really do. I shall henceforth refer to you as the Joker!)
People come and stop there for a long time, just to make up their mind to jump. This is why in the spiritual traditions, so much stress was always laid on the Guru-shishya relationship – the master-disciple relationship – is simply because if you have to take this jump you need deep trust in the Guru. 99.9% of the people need trust, otherwise they cannot jump. This is the reason why so much stress is laid on this relationship, because without trust, one will never take that jump. (Amazingly, that trust is hard to find.)
Editor’s note: This article has been excerpted from the book, “Body, the Greatest Gadget,” available as an ebook and print book. (This nonsense is in an actual book? 4 dollars for a good time, anyone….? It’s written by a guru with a white beard and a Turban!)
Whether you say ‘God is everywhere’ or you say ‘everything is one energy’ – it is the same reality, expressed in different ways.
– SadhguruToday’s Mystic Quote
(Translation: Words can be used to describe anything if you are willing to let them describe anything. – The Joker)
POSTED IN: Demystifying Yoga (*Slams head into a wall*)
Now, ‘so-called spiritual people’, answer the question about the title of this article: What is the significance of the seven chakra’s?
Rainier Isendam, founder of Yoga Universalis
"De mantra is een spreuk, een woord of een gebed waarvan niemand weet wat het betekent, maar dat op de een of andere manier wel een magisch effect veroorzaakt bij degene die het intensief gebruikt," schrijft Max Pam in zijn column in de Volkskrant. Een fantastische bijdrage aan het belachelijk maken van een waardevolle traditie. Welke heldere mysticus zoekt zijn heil in magische krachten die worden uitgeoefend door een klank waarvan niemand de betekenis kent?
Als verstandige mensen gebruiken we in mijn yogavorm eerlijke mantra's (beschermingen van de geest) waarvan de betekenis duidelijk is. Want alleen zo'n heldere mantra kan door herhaling een effect hebben op onze geest, zonder magische verklaring. Mystiek en mantra's lijken alleen voor mensen die er niets van snappen op magie.
Een eenvoudige vorm van een mantra kan zijn 'kijk naar links, naar recht en weer naar links' voordat je de straat oversteekt. Zo'n mantra beschermt het mens dat hem op het juiste moment reciteert. Maar iemand kan ook een bredere mantra herhalen, als hij bijvoorbeeld ongelukkig is, zoals 'ik kijk naar het mooie in mijn leven, dit is mijn focus!'
Welke mantra's we zelf kiezen of door wie er ons eentje laten influisteren is erg belangrijk. Zo kan ik ervoor kiezen om mentaal te herhalen: 'wat een dommigheid in de krant over mystiek, waarom laten ze een mysticus niet zulke stukken schrijven?' Maar ik herhaal liever: 'Max Pam en ik zijn van hetzelfde laken een pak, soms lullen wij uit onze nek en soms zeggen wij iets verstandigs.'
De woorden van yogagoeroe Bikram schreeuwen om kritische analyse, maar allereerst is lof gepast voor een man die een klein deel van de yogatechnieken aan zoveel mensen leerde.
Echter, wanneer een beroemde yogaleraar als Bikram verwijst naar Patanjali (die leefde ergens tussen 200 BCE - 400 CE), de grootvader van alle yogastromingen en schrijver van de gezaghebbende yogasoetra’s, mag je toch aannemen dat hij de lessen van Patanjali kent en zijn waarschuwingen serieus neemt.
Patanjali waarschuwt ons niets onnodigs te verzamelen. Ondermeer omdat bezittingen ons ego vergroten, terwijl we het ego juist willen temmen door ons te richten op het wezenlijke. “Voordat de mensen zich hebben afgevraagd wat ‘genoeg’ is, zijn zij vaak al gestorven”, schreef een andere wijze leraar. Bikram lijkt echter gekozen te hebben voor een leven vol grenzeloze genoegens; hamburgers, geld, wereldse macht (rechtszaken) en auto’s.
Alleen een opgeblazen ego kan vinden dat het récht heeft op zoveel wereldse rijkdom. “Ik heb altijd geweten dat ik iets groots voor elkaar zou krijgen,” ook hier is het ego aan het woord. Misschien is Bikram yoga wel zo populair in het Westen omdat de kledingcode gelijk is aan die van zwembaden, en je dus je fysieke verworvenheden kan laten zien aan iedereen. Ook goed voor je ego. Net als de auto voor de deur, en de uitvoering van je iPhone.
Iemand die serieus Patanjali‘s yoga beoefent, plukt uiteindelijk de vruchten: een gezond en aantrekkelijk lichaam, vertrouwen, aanzien. Patanjali roept op om deze zogenaamde zegeningen te zien als nieuwe beproevingen. Dit succes is er om de yogi te testen, en als hij sterk genoeg is, blijft hij niet hangen in pleziertjes, maar gaat hij verder met wat goed is.
Op één vlak lukt dat Bikram niet, bekend hij. “Er bestaat geen goed eten,” meldt hij, en diskwalificeert daarmee de menselijke ‘traditie’ van eten die miljoenen jaren ouder is dan de yoga-traditie. Je kunt dus beter niets eten dan broccoli of een kiwi? Twee onbetwist gezonde voedingsmiddelen. ’s Ochtend en ’s middags hongeren om ’s avonds te eten wat je verfoeid, klinkt als een gestoorde manier om met voeding om te gaan.
Zoals hij zegt in het interview gebruikt Bikram houdingen en technieken die gemeengoed zijn en zij doen inderdaad hun werk. Zijn unique selling points zijn de hitte en de vaste serie houdingen. Ik vind yoga doen in een ruimte van 40 graden een gimmick. Ik vermoed dat het sommige mensen mentaal afhankelijk maakt van die omstandigheid, en dat ze blijven betalen voor de hitte in plaats van de serie gewoon thuis te doen. Terwijl je dat na enige oefening wel zou kunnen doen: kost niets!
Ik kan u uit ervaring vertellen dat als je flink beweegt, het lichaam zijn eigen warmte maakt; dat zou schelen in de stookkosten van die 720 Bikram studio’s. Want ook bij ons in de yogastudio waar het 20 graden is, stroomt het zweet. Maar wij verliezen niet zoveel water en zouten dat we uitkijken naar een likblok en een trog met water. Bikramyoga verlicht: 2 liter lichaamsvocht per sessie.
Bikrams yoga is extreem. En yoga is nu juist het zoeken van het midden, het overstijgen van de uitersten.“The middle line is god”, zei B.K.S. Iyengar. Maar in onze massamedia- en consumptiecultuur is Bikramyoga een goed verhaal in de krant (die gekke yogi’s), en in de kroeg (extreme yoga gedaan joh!).
Zoals Mac Donald’s, serveert ook Bikram eenheidsworst. Maar yoga is oorspronkelijk het tegenovergestelde van een massaconsumptieartikel: niet voor de massa, maar voor het individu, en met een intieme en persoonlijke leraar-leerlingverhouding. Niet om te consumeren, maar om te leren en te geven. Geen artikel, maar een levenspad.
Toch is Bikram yoga goede yoga, want alle yoga is goed wanneer je geweldloos oefent, en het je verder brengt. Veel beter is het om een persoonlijke yoga-practise op te bouwen onder begeleiding van een kundige, wijze leraar. En nee, zulke leraren kunnen niet 17.000 mensen per dag helpen.
Is Bikramyoga minder heilzaam omdat hij “garages vol met auto’s” heeft? Op mentaal en spiritueel gebied is het dat zeker. Hij heeft ons daar blijkbaar helemaal niets te leren. Hij is waardevol als goeroe van het fysieke, voor velen, maar door zijn starre format niet voor iedereen.
Ik wens Bikram toe dat hij afmaakt wat hij is begonnen: zijn yogapad van zelfverwezelijking, en dat hij zijn wereldse verworvenheden overstijgt, en Patanjali eer aan doet als hij zijn naam gebruikt. Nu vind ik de goeroe van de hot yoga niet zo cool.
Contact
Lestijden
maandag:
18:30 - 20:00 Personal Practice
20:15 - 21:45 Basic Asana
woensdag:
18:30 - 20:00 Personal Practice
20:15 - 21:45 Basic Asana
vrijdag:
15:45 - 17:15 Personal Practice
17:30 - 19:00 Basic Asana
De deur is open vanaf 15 minuten voor de les, tot 5 minuten voor de les. Er is geen bel, dus wees op tijd.
Leslocatie